

Człowiek musi się rozwijać, więc powinien dbać o swój rozwój fizyczny i intelektualny. Każdy wierzący ma obowiązek dbania także o rozwój swojej wiary i duchowości. Chrześcijanin, który jest wierzący i za takiego się uważając chce pogłębiać w sobie życie duchowe, dąży do jego rozwoju za pomocą różnego rodzaju metod: poprzez lekturę Biblii, ascezę, wyrzeczenia, modlitwę, życie kontemplacyjne, pogłębianie wiedzy na temat swojej wiary, spotkania w różnych grupach czy wspólnotach ludzi wierzących. Najlepszą i najpewniejszą pomocą wzrostu wiary i relacji z Bogiem są sakramenty. Spotkanie z Chrystusem na Mszy świętej pozwala nam karmić się szczególnym pokarmem duchowym. Jak niemowlę potrzebuje chleba i wody, aby się rozwijać, tak dziecko Boże, którym jest ochrzczony, potrzebuje Chleba życia (Eucharystii) i Wody żywej (Ewangelii), aby dojrzewać i dorastać do wielkości Chrystusa – Syna Bożego.
Odsłuchaj fragment z Ewangelii św. Łukasza zamieszczony poniżej i odpowiedz sobie na pytania:
1) Jaki był powód trosk i smutku uczniów?
2) Dlaczego uczniowie nie poznali Chrystusa?
3) Co się z nimi dzieje, kiedy zaczyna do nich mówić?
4) Jaki sens nadaje Łukasz gestowi łamania chleba przez Jezusa?
5) Co stało się po rozpoznaniu Chrystusa?
Umocnieni Słowem i chlebem uczniowie dawali świadectwo.
Czy ja świadczę o Chrystusie?